Al decennialang heeft het rijksbeleid voor de steden de centrale aandacht in
de Nederlandse politiek. Zo waren er het Grotestedenbeleid, de
Wijkenaanpak, Agenda Stad en meest recent het Nationaal Programma
Leefbaarheid en Veiligheid.
Welke uitgangspunten hanteerde men in dit voortdurend wisselende beleid
en wat waren de ‘feiten’ over de steden waar het beleid op was gebaseerd?
Maurice Cramers, al meer dan 20 jaar beleidsambtenaar in Den Haag, laat
zien hoe in een productieproces dat gericht is op overtuigen, subjectieve
beweringen ‘uitharden’ tot vaststaande feiten.
Hoe worden beweringen als ‘de leefbaarheid in 20 stedelijke
gebieden staat onder druk’, ‘de stad is de economische motor van Nederland’,
of ‘er bestaat een risico op tweedeling in steden’ tot objectief beschouwde
feiten? In De Haagse feitenfabriek beschrijft Cramers hoe dat productieproces
in zijn werk gaat en welke versterkingen hierbij worden ingezet.
Maurice Cramers is sinds 2001 senior beleidsadviseur bij de ministeries van
Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer (VROM),
Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) en momenteel
Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening (VRO) en schreef mee aan diverse
beleidsnota’s op het terrein van het rijksbeleid voor de steden.
184 pp
9789461646330
prijs 19,99